| | KOMISJA NADZORU FINANSOWEGO | |
| |
| | Raport bieżący nr | 69 | / | 2008 | |
| |
| | Data sporządzenia: | 2008-08-29 | | | | | | | | | |
| | Skrócona nazwa emitenta | | | | | | | | | |
| | HAWE | |
| | Temat | | | | | | | | | | |
| | Zmiana w składzie Rady Nadzorczej. (RB-69/2008). | |
| | Podstawa prawna | | | | | | | | |
| | Art. 56 ust. 1 pkt 2 Ustawy o ofercie - informacje bieżące i okresowe
| |
| | Treść raportu: | | | | | | | | | |
| | Zarząd HAWE S.A. z siedzibą w Warszawie (Spółka) przekazuje do publicznej wiadomości, że w dniu dzisiejszym (tj. 29 sierpnia 2008 roku) Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie powołało do składu Rady Nadzorczej Pana Ryszarda STRUŻAKA.
Pan Ryszard STRUŻAK jest niezależnym Członkiem Rady Nadzorczej Spółki.
Pan Ryszard STRUŻAK nie wykonuje poza Spółką HAWE S.A. działalności konkurencyjnej ani nie jest wspólnikiem konkurencyjnej spółki cywilnej, osobowej, nie jest też członkiem organu konkurencyjnej spółki kapitałowej oraz nie figuruje w Rejestrze Dłużników Niewypłacalnych, prowadzonym na podstawie ustawy o KRS.
W wyniku dokonanej zmiany Rada Nadzorcza Spółki działa w następującym składzie:
Robert SZYDŁOWSKI – Przewodniczący Rady Nadzorczej
Waldemar FALENTA – Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej
Jarosław DZIEWA – Członek Rady Nadzorczej
Małgorzata GŁĄBICKA – Członek Rady Nadzorczej
Krzysztof JAJUGA – Członek Rady Nadzorczej
Grzegorz LESZCZYŃSKI – Członek Rady Nadzorczej
Ryszard STRUŻAK – Członek Rady Nadzorczej
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Szczegółowe informacje dotyczące Pana Ryszarda STRUŻAKA
Profesor Dr Hab. Inż. Ryszard STRUŻAK (lat 72) znaczną część swego życia zawodowego poświęcił strategicznym problemom rozwoju telekomunikacji w skali krajowej i międzynarodowej oraz kompatybilności elektromagnetycznej – aspektom naukowym, inżynierskim, standaryzacyjnym i regulacyjnym. Studiował na Politechnice Łódzkiej a następnie na Politechnice Wrocławskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera (1954) oraz magistra inżyniera łączności (1956). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej (1962), a doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki tejże politechniki (1968). Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego w 1975 r. i profesora zwyczajnego w 1988 r.
Pracę zawodową rozpoczyna w 1953 r. jako technik w Ośrodku Badawczo-Doświadczalnym Centralnego Zarządu Radiostacji, który przekształcił się następnie w Oddział Instytutu Łączności we Wrocławiu. W Instytucie Łączności pracuje w latach 1956-1961, 1964-1985 (oraz od 2005), zajmując różne stanowiska od Kierownika Pracowni do Kierownika Oddziału i Profesora, kierownika jednego z ważniejszych krajowych problemów węzłowych koordynowanych przez Instytut. (W latach 1961-1963 pracuje jako Oficer Sztabowy ds. Radiolokacji w pułku artylerii przeciwlotniczej, w ramach obowiązkowej służby wojskowej.) Równolegle (od 1954) pracuje na Politechnice Wrocławskiej, na różnych stanowiskach od asystenta do profesora. W 1985 r. wygrywa konkurs na kierownicze stanowisko w Sekretariacie Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej (ITU/CCIR) w Genewie. Pracuje tam do 1993 r. jako ‘CCIR Senior Counsellor, Head of Technical Departament, Acting Assistant Director’. W 1993 zatrudniony jako ekspert Banku Światowego przy projekcie informatyzacji Turcji. W 1994 r. zostaje wybrany do ITU Radio Regulations Board, gdzie działa przez dwie kadencje, zostając Vice-Przewodniczącym tego organu. Od 1988 r. współpracuje z International Centre for Theoretical Physics (Włochy), gdzie kieruje międzynarodową szkołą bezprzewodowych sieci teleinformatycznych (od 1993). W latach 1994-2004 działa jako niezależny konsultant organizacji międzynarodowych oraz agencji rządowych i firm prywatnych w różnych krajach. M.in. pracuje dla OCHA (ONZ), Teledesic (USA), Thomson CFF (Francja), Noller Comms. (USA), Nusantra Comms. (USA), Arts Interntl. (USA), Bakrie Comms. (USA), Telecom Strategies (USA), NoMobile (Szwajcaria) i Adicom Wireless (USA) . W okresie 1996-2000 pracuje m.in. jako Redaktor Naczelny i Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego wydawnictwa ‘Global Communications’. W 2004 r. powraca do kraju i podejmuje pracę w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, oraz w Instytucie Łączności (2005) i na Politechnice Wrocławskiej, gdzie prowadzi seminarium z teleinformatyki (2007).
W Instytucie Łączności (przed zatrudnieniem w ITU) uczestniczy aktywnie w pracach krajowych i międzynarodowych grup ekspertów. Przez szereg lat jest członkiem Rady Naukowej Instytutu jak również innych rad naukowych i technicznych, m.in. działających przy Ministrze Łączności i Wojskowym Instytucie Łączności. W latach 1975-1985 przewodniczy Podkomitetowi Kompatybilności Elektromagnetycznej Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Uczestniczy w licznych konferencjach międzynarodowych i jest zapraszany do komitetów programowych wielu sympozjów naukowych. Współorganizuje Międzynarodowe Wrocławskie Sympozjum Kompatybilności Elektromagnetycznej (1972), pierwsze tego typu w Europie, pełniąc w nim różne funkcje, m.in. Przewodniczącego. Na arenie międzynarodowej zostaje – miedzy innymi – wybrany jako Vice-Przewodniczący jednej z Komisji Studiów CCIR oraz Przewodniczący Grupy Roboczej ISM (1974-1985); Vice-Przewodniczący URSI Komisji Naukowej E i Przewodniczący Grupy Roboczej E4 (1984-1986 i 1993-2003). Zostaje też wybrany do Komitetu Kierowniczego CISPR (1972-1975). W okresie zatrudnienia w ITU, ta działalność zostaje przerwana ze względów formalnych i zastąpiona reprezentowaniem CCIR w tych organizacjach. W 2006 r. zostaje wybrany do ‘Central European Initiative Task Force on Information Technology’
Autor lub współautor 10 patentów oraz ponad 200 publikacji a także licznych analiz, raportów i projektów włączonych w całości lub w części do oficjalnych dokumentów różnych organizacji, także międzynarodowych. Wypromował kilkunastu magistrów inżynierów i ośmiu doktorów; niektórzy z nich zajmują dziś kluczowe stanowiska w kraju i za granicą. Zapraszany z różnych okazji, wykładał na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii, m.in. w ETH Zurich (Szwajcaria, 1975), IRT Muenchen (Niemcy, 1982), CNET Paris (Francja, 1983), Tohoku Gakuin University (Japonia, 1984), L’Institut National Polytechnique de Toulouse (Francja, 1994), Oxford University (W Brytania, 1997), Cinevstav/IPN Mexico (Meksyk, 2000). Laureat szeregu konkursów i nagród: m.in. dwukrotny laureat konkursów międzynarodowych (Montreux 1975, Rotterdam 1977), trzykrotny laureat nagród ministerialnych (Minister Łączności 1974 oraz Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979 i 1983), sześciokrotny laureat konkursów Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej O. Wroclaw. Członek New York Academy of Sciences (1993) oraz International Telecommunication Academy (1997). Uhonorowany wysokimi odznaczeniami, m.in. Srebrnym Medalem ITU za szczególne zasługi dla rozwoju telekomunikacji na świecie (1998), a także tytułem IEEE Fellow (1985), Life Fellow (2007) oraz dyplomem ‘IEEE Acknowledgment of Gratitude (2003). W kraju odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Złotą Odznaka Honorową Stowarzyszenia Elektryków Polskich (1981), Złotą Odznaką Zasłużony Pracownik Łączności (1973).
Biografia Prof. Strużaka została opublikowana w ‘Who is Who in the United Nations and Related Agencies’, ‘Who is Who in International Affairs’, ‘Who is Who in Switzerland’, ‘Who is Who in Science in Europe’, ‘Who is Who in Engineering’, ‘Leading Scientists of the World 2005’, ‘Outstanding Scientists of the 21th Century’ oraz w innych podobnych publikacjach.
Podstawa prawna: Art. 56 ust.1 pkt 2 Ustawy o ofercie – informacje bieżące i okresowe; § 5 ust. 1 pkt. 22 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 roku w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych ( Dz. U. Nr 209, poz. 1744). | |
|
