| KOMISJA NADZORU FINANSOWEGO | | | | | Raport bieżący nr | 32 | / | 2015 | | | | | Data sporządzenia: | 2015-04-16 | | | | | | | | | | | Skrócona nazwa emitenta | | | | | | | | | | | PGNIG | | | Temat | | | | | | | | | | | | Zmiany w składzie Rady Nadzorczej PGNiG SA | | | Podstawa prawna | | | | | | | | | | Art. 56 ust. 1 pkt 2 Ustawy o ofercie - informacje bieżące i okresowe
| | | Treść raportu: | | | | | | | | | | | Zarząd Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa SA ("PGNiG") informuje, że Zwyczajne Walne Zgromadzenie PGNiG na posiedzeniu w dniu 16 kwietnia 2015 roku powołało w skład Rady Nadzorczej PGNiG od dnia 16 kwietnia 2015 roku:
1. Dr Irenę Ożóg 2. Prof. dr hab. inż. Macieja Mazurkiewicza
Dr Irena Ożóg jest licencjonowanym doradcą podatkowym, W latach 1989 – 2003, jako dyrektor departamentu a następnie wiceminister w ministerstwie finansów, współtworzyła i nadzorowała polski system podatkowy. Ponad dwadzieścia lat wykłada finanse publiczne w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na Uniwersytecie Warszawskim, a także prowadzi warsztaty z praktyki podatkowej. Jest autorką dziewięciu książek i około dwustu monografii oraz artykułów poświęconych prawu finansowemu, w tym podatkowemu. Dr Irena Ożóg ma wieloletnie doświadczenie w prawnym oraz ekonomiczno-finansowym doradztwie podatkowym. Jako ekspert współpracuje z administracją rządową, organami władzy i administracji publicznej oraz organizacjami biznesowymi, komisjami i komitetami zajmującymi się problematyką podatkową. Jest członkiem Rady Konsultacyjnej Prawa Podatkowego przy Ministrze Finansów, przewodniczącą Zespołu ogólnego Prawa Podatkowego. Prowadząc kancelarię, zawodowo doradza krajowym i zagranicznym przedsiębiorstwom, a także instytucjom finansowym. Jest laureatką wielu nagród, wyróżnień i najwyższych pozycji w rankingach doradców podatkowych. Posiada długoletnią praktykę w pracach rad nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa i z kapitałem prywatnym, w tym spółek publicznych.
Prof. dr hab. inż. Maciej Mazurkiewicz ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo – Hutniczej w 1970 roku, a następnie podjął pracę na macierzystym wydziale. Rozprawę doktorską obronił z wyróżnieniem w 1978, stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych nadała mu Rada Wydziału Górniczego AGH w kwietniu 1990 r. Tytuł profesora uzyskuje w 1998 roku. Zainteresowania naukowe dotyczą problematyki górnictwa, środowiska terenów uprzemysłowionych, gospodarki odpadami (w tym niebezpiecznymi). Jest autorem i współautorem: 6 monografii (3 dotyczą problematyki odpadów) i podręczników, 9 skryptów, ponad 100 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, 20 patentów, kilkunastu projektów (grantów). Wypromował 10 doktorów, wielokrotnie powoływany do recenzowania prac doktorskich, habilitacyjnych, w przewodach na tytuł profesora. Laureat indywidualnych i zespołowych nagród Ministra Górnictwa i Energetyki, Ministra Edukacji Narodowej oraz NOT, a także wielu nagród Rektora AGH, Rektora PWSZ w Krośnie, jak również nagrody zespołowej im. Prof. Henryka Czeczota. Na zlecenie przemysłu wykonał kilkaset ekspertyz i opinii, w tym na zlecenie kontrahentów zagranicznych (Niemcy, Węgry, Kanada). Na macierzystym wydziale AGH pełnił funkcję z-cy dyrektora instytutu, prodziekana, kierownika katedry. Dwie kadencje był członkiem Komitetu Badań Naukowych, był rzeczoznawcą MOŚZNiL. Jest członkiem Akademii Inżynierskiej, Komitetów Naukowych Polskiej Akademii Nauk (Komitety: Górnictwa, Gospodarki Złożem oraz Inżynierii Środowiska), Rad Naukowych (Instytut Mechaniki Górotworu PAN, Główny Instytut Górnictwa), komisji ministerialnych i resortowych. Aktualnie pracuje na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii AGH (Katedra Inżynierii Środowiska i Przeróbki Surowców) oraz w Zakładzie Inżynierii Środowiska Instytutu Politechnicznego PWSZ w Krośnie (od 2002 roku). W obu uczelniach jest członkiem senatu (w AGH czwartą kadencje przewodniczy Senackiej komisji ds. pracowniczych).Pozostałe informacje określone w § 28 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 roku w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim (Dz. U. Nr 33 z dnia 28 lutego 2009 roku poz. 259) zostaną przekazane osobnym raportem bieżącym. | | |